اون روز تو میوه فروشی یکی داد میزد: بدو بدو سیب! سیب زرد! سیب موزی!

آخه یکی نیست بگه سیب که نباید موزی باشه! سیب خوب، سیبیه که سیب باشه، رنگ سیب باشه و بوی سیب رو داشته باشه وگرنه خریدار نداره. آخه سیب اگه موزی شد که دیگه سیب نیست!

ما آدما هم همینطوریم.

آدم وقتی خریدار داره که خودش باشه و رنگ و بوی دیگران رو به خودش نگرفته باشه. این آدم واقعا ارزشمنده گرچه فروشنده ارزششو ندونه و هی داد بزنه:

این با رنگ اون! اون با رنگ این! 

نوشته شده در جمعه 91/11/27ساعت 11:45 صبح توسط پنجه طلای سابق!| نظرات ( ) |